کد مطلب:315792 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:196
ستودن صبر قمر بنی هاشم
«بما صبرت» در اینجا نخست صبر را تعریف می نمایم.
مرحوم علامه مجلسی رحمه الله تعریف صبر را از محقق طبرسی رحمه الله نقل نموده است:
«الصبر: حبس النفس عن الجزع عند المكروه و هو یمنع الباطن عن الاضطراب و اللسان عن الشكایة و الاعضاء عن الحركات غیر معتادة».
«صبر عبارت است از نگه داری خویشتن از ناشكیبایی گاهی كه چیز ناخوشایندی به انسان برسد و صبر اندرون انسان را از بی تابی منع می نماید و زبان را از شكوه نگه می دارد و اعضا را از حركات برخلاف عادت بازمی دارد».
و راغب در تعریف صبر گفته: «الصبر: الامساك فی ضیق».
«صبر خود نگه داری در هنگام گرفتاری است» و نیز گفته: «الصبر حبس النفس علی ما یقتضیه العقل او الشرع او عما یقتضیان حبسها عنه».
«صبر نگه داری خویشتن است بر چیزی كه عقل و یا شرع آن را می پسندند، (یعنی نباید از چیزی كه عقل و یا شرع آن را معین كردند جلو برود) یا نگه داشتن خویشتن
[ صفحه 101]
از چیزی كه شرع و یا عقل نگه داشتن خود را از آن می پسندند». معنای صبر روشن است و هر كس آن را ادراك می نماید هر چند كه نتواند آن را توصیف نماید. [1] .
خداوند فرموده:
(و استعینوا بالصبر و الصلاة و انها لكبیرة الا علی الخاشعین). [2] .
و امام صادق علیه السلام فرموده:
«الصبر رأس الایمان». [3] .
«جایگاه صبر نسبت به ایمان، جایگاه سر است نسبت به بدن».
یعنی همچنان كه با جدایی سر از بدن، جسم بی جان می گردد، با نبودن صبر ایمان از بین می رود.
و صبر انواعی دارد: صبر در برابر مصیبت، صبر در برابر گرفتاری ها و ناملایمات، صبر در جنگ كه از جنگ در راه حق فرار نكند و ضربات شمشیر و خنجر و نیزه و تیر را به جان بخرد.
قمر بنی هاشم علیه السلام واجد همه اقسام صبر بود، در مدت كم داغ برادران و برادرزادگان و بنی اعمام را دید و تحمل نمود، گرفتاری هایی كه در روز عاشورا دید قابل توصیف نیست صدای العطش اطفال و ناله زن ها و... كه یكی از آن ها كافی بود انسان را از پا درآورد ولی همه را نادیده گرفت و صبر نمود از این جهت امام صادق علیه السلام برای آن حضرت بهترین پاداش را از خدا می خواهد.
مرحوم علامه مجلسی رحمه الله تعریف صبر را از محقق طبرسی رحمه الله نقل نموده است:
«الصبر: حبس النفس عن الجزع عند المكروه و هو یمنع الباطن عن الاضطراب و اللسان عن الشكایة و الاعضاء عن الحركات غیر معتادة».
«صبر عبارت است از نگه داری خویشتن از ناشكیبایی گاهی كه چیز ناخوشایندی به انسان برسد و صبر اندرون انسان را از بی تابی منع می نماید و زبان را از شكوه نگه می دارد و اعضا را از حركات برخلاف عادت بازمی دارد».
و راغب در تعریف صبر گفته: «الصبر: الامساك فی ضیق».
«صبر خود نگه داری در هنگام گرفتاری است» و نیز گفته: «الصبر حبس النفس علی ما یقتضیه العقل او الشرع او عما یقتضیان حبسها عنه».
«صبر نگه داری خویشتن است بر چیزی كه عقل و یا شرع آن را می پسندند، (یعنی نباید از چیزی كه عقل و یا شرع آن را معین كردند جلو برود) یا نگه داشتن خویشتن
[ صفحه 101]
از چیزی كه شرع و یا عقل نگه داشتن خود را از آن می پسندند». معنای صبر روشن است و هر كس آن را ادراك می نماید هر چند كه نتواند آن را توصیف نماید. [1] .
خداوند فرموده:
(و استعینوا بالصبر و الصلاة و انها لكبیرة الا علی الخاشعین). [2] .
و امام صادق علیه السلام فرموده:
«الصبر رأس الایمان». [3] .
«جایگاه صبر نسبت به ایمان، جایگاه سر است نسبت به بدن».
یعنی همچنان كه با جدایی سر از بدن، جسم بی جان می گردد، با نبودن صبر ایمان از بین می رود.
و صبر انواعی دارد: صبر در برابر مصیبت، صبر در برابر گرفتاری ها و ناملایمات، صبر در جنگ كه از جنگ در راه حق فرار نكند و ضربات شمشیر و خنجر و نیزه و تیر را به جان بخرد.
قمر بنی هاشم علیه السلام واجد همه اقسام صبر بود، در مدت كم داغ برادران و برادرزادگان و بنی اعمام را دید و تحمل نمود، گرفتاری هایی كه در روز عاشورا دید قابل توصیف نیست صدای العطش اطفال و ناله زن ها و... كه یكی از آن ها كافی بود انسان را از پا درآورد ولی همه را نادیده گرفت و صبر نمود از این جهت امام صادق علیه السلام برای آن حضرت بهترین پاداش را از خدا می خواهد.
[1] بحارالانوار، ج 71، ص 68.
[2] بقره / 45.
[3] بحارالانوار، ج 71، ص 67، ح 2.